Rzecz stała się ciekawa i oczywiście przez to wzbudzająca zainteresowanie. Zmieniamy Premiera Rewolucji, chociaż właściwie wykrawamy, oddajemy w jeszcze bardziej zaangażowane ręce część zadań, które do tej pory realizował człowiek dla CM Revolution niezbędny i w ogóle taki, bez którego nie wyobrażam sobie powstania, całej historii i obrazu drogi, którą już przebyli moi poprzednicy, moi współpracownicy i my wszyscy razem. Mówię, zacząłem bezosobowo, popełniam błąd oczywisty, bo Speed, nasz Adaś Włodarczak, jako redaktor naczelny wpisuje się w historię polskiej sceny Championship/Football Managera zupełnie wyjątkowo.

Stworzył projekty, na które niektórzy nawet nie o tyle nie mieliby odwagi, bo narysować coś na kawałku papieru, obmyślić, stworzyć wizję potrafi, jak wiecie sami, wielu z naszych konkurentów, rywali. I tych pokonanych, ale też tych którzy pozostali lub starają się pozostać, wydostać z jakichś kłopotów. Realizacja jest kluczem. Wiem, że możecie czasem odnosić takie wrażenie, bo mówię szczególnie do Was, naszych czytelników, zresztą jak zwykle, że wiele rzeczy zapowiadamy, że nie dzieją się one z dnia na dzień, że jakby częściej sondujemy, pobudzamy Wasze zainteresowanie, a dopiero po jakimś czasie rzeczy dojrzewają i wychodzą gotowe do użytku. Stąd też pewne przetasowania w naszym Gabinecie. Pamiętam moment, kiedy rejestrowałem się tutaj, a za kilka tygodni miną od tej chwili zaledwie trzy lata. Przychodziłem jako czytelnik, jako użytkownik, jako ktoś kto długo miał do czynienia z serią tej gry menedżerskiej. Okazało się potem, że nie tylko. Nie to jednak jest główną myślą, którą chciałbym luźno spisać, przekazać, przy filiżance kawy. Gabinet był hermetyczny. Zamknięty, raczej rzadko uaktualniany, zmieniany, na pewno nie tak szeroko otwarty na energicznych i aktywnych użytkowników, jak dzisiaj. Trudno byłoby mi znaleźć osobę, która dzisiaj nie stwierdziłaby, iż tamto CM Revolution było gorsze. Choć nie wykluczam, że takowe istnieją. Ale ze świecą, nawet z wielką gromnicą w scenowych ciemnościach szukać tych, którzy stwierdzą, iż CM Revolution 2007, przyjmijmy na moment takową roboczą nazwę – dawało większe możliwości, niż to z jakim teraz spotykamy się na co dzień. Bynajmniej nie jest to pean na cześć oficjalki, ani wiersz nagrobny ryty na urnie, bądź pomniku rywali. Zauważam teraz, że wcale nie trzeba być wielkim felietonistą, grafikiem albo scenową gwiazdą, aby pracować razem z nami. Trzeba być kimś, na kogo regularność, stałą współpracę i obecność możemy liczyć. Oczywiście CM Revolution zawsze składało się z osób, które mają przeróżne zadania – od moderowania Suflera, przez pisanie artykułów, aż po współpracę z reklamodawcami i producentami. Tak pozostanie, bo to zupełnie roztropne i naturalne.

Przyjście Bobiego, oczywiście przejęcie roli redaktora naczelnego, to dla mnie jako czytelnika, ale przede wszystkim redaktora, współtwórcy serwisu spora nadzieja, nie zaskoczenie, bo liczyłem na to. Przy okazji tego zamieszania z CD Projekt, tej niefortunnej sprawy zapowiedzi Football Manager 2011 przekonałem się jak wiele szczęścia trzeba, ale też pracy, żeby o CM Revolution wreszcie ktoś usłyszał na świecie. Jaką dziś rolę odgrywają serwisy społecznościowe, fora, jak informacja szybko płynie. Promocją i marketingiem rozegraliśmy to najlepiej, jak potrafiliśmy. Zauważamy dzięki temu większy ruch na anglojęzycznej wersji, raczej jeszcze nie aktywność, bo to widać przecież gołym okiem. Ale staje przed nami szansa, nadzieja, którą totalnie, zupełnie podzielam z Bobim, aby odegrać jeszcze większą rolę na zagranicznej scenie. FM 2011 i CDP dało nam ku temu kopa, okazję na krok milowy. Fenomen samej Polski na rynku gier menedżerskich jest jakimś dziwnym ewenementem i rozprawą na dłuższą dysputę, oglądanie tego pod lupą, dotarciem do źródeł, bo przypomnijcie sobie choćby Roya Mereditha, który nie tak dawno opowiadał o nas, o graczach. Wierzę, że udowodnimy, iż warto czasem przeczytać i posłuchać Polaków. Taki drobniutki akcent narodowy. Oficjalną stroną Sports Interactive się nie staniemy - nie przyszedłem tutaj opowiadać bajek i andronów, ale możemy dogonić i przegonić, zostawić daleko w polu tych, do których zaglądają najcześciej. Zająć ich miejsce, wygrać tę batalię.

Teraz, kiedy już tak otrzaskałem się z Gabinetem, sceną i redakcją myślę, że jesteśmy serwisem przyjaciół, niezłych kumpli. Życzliwą i twardą jednocześnie. Dlatego może tak nawet i za często oburzamy się, reagujemy ostro i jednoznacznie, kiedy ktoś tę przestrzeń narusza. Jednakże jak wiecie – pomagamy (prawie) zawsze. Kawa się skończyła. Wylana na ławę.

Panowie, idziemy po was!