Można by kilka zdań o wizerunkowej, kampanijnej obłudzie Jarosława Kaczyńskiego i PiS-u. Można by o Joachimie Brudzińskim, który chciałby, żeby delegacja rządowa, premier jechali do Smoleńska z polską trumną, żeby tylko ciała Lecha Kaczyńskiego nie włożyć do ruskiej. O Palikocie, którego mocne nakręcenie wobec takich zachowań głównej siły opozycji zostaje usprawiedliwione. Ale to bardzo wtórne.

Intelektualny recykling Tadeusza Rydzyka i rytmicznie oklaskującej go publiki w Częstochowie jest o tyle zadziwiający, że już partia rządząca nie podpisuje w jego telewizji umowy koalicyjnej. Każdy jest ekspertem, każdy zna się na samolotach, każdy mógłby osądzać. Pani Gosiewska - starsza, na pewno zrozpaczona kobieta odsądza od czci i wiary ministrów, Donalda Tuska i osoby z jego otoczenia. Ten głos jednak można zrozumieć, bo to zdania wypowiadane przez wewnętrzną frustrację, ból. Szkoda tylko, że publicznie i do ludzi, którzy mieli pielgrzymować do miejsca świętego, a nie do politycznego - nie przyszli pod parlament, tylko pod świątynię, ale wydaje się, że tej różnicy po raz kolejny nie rozumieją. Radio Maryja nie jest żadnym zbrojnym ramieniem kościoła. Jest symbolem ludzi spod znaku, łączących się z wypowiedziami Solidarnych 2010, Ruchu 10 kwietnia. Po to, żeby się wyładować, żeby ubić polityczny interes. Na ustach z frazesami o Bogu. To podobnie gorszące jak zachowania tych, którzy swego czasu przyszli na Franciszkańską. Ale nie jesteśmy narodem wrażliwym, lubimy wojnę, lubimy się bić, opluwać. Polskość pojęła demokrację jako wolność nienawiści, chamstwa i fanatyzmu. Oby ciągle była w stanie ewolucji. Chociaż w przestrzeni politycznej, o której tutaj mówię na przestrzeni dwudziestu kilku lat nic się w tym względzie nie zmieniało. Tkwimy trochę dalej z tym balastem, jakby to było swoiste Wielopole Polski Ludowej. Kolejny etap, poziom, następny pokój przechodni.

I spotykam się tu ze sprawą krzyża spod Pałacu Prezydenckiego. I trochę za wcześnie, za prędko i w dodatku, kiedy stał się już symbolem ma zostać stamtąd usunięty. Za szybko i zwłaszcza w momencie, gdy jeszcze nie ustanowiono, nie zbudowano pomnika, czy miejsca gdzie publicznie można oddać hołd ofiarom katastrofy. Jednakowoż będzie trzeba go przenieść, oddać świeckość miejscu, w którym stoi, ale może jeszcze za wcześnie i przede wszystkim należy tego dokonać w zgodzie, z tymi, którzy go tam spontanicznie ustawili, też z kurią. Nie warto tłuc się krzyżem, ba nie można tego robić. Tyle, że naturalnie licząc na delikatność załatwienia tej sprawy obawiam się także, że po raz kolejny nie będzie to możliwe. Już nie jest.

Wszystkie moje teksty znajdziecie na: http://mateuszbachlaj.blogspot.com/ - serdecznie zapraszam! Od dzisiaj bloguję także w Salonie24 - szukajcie, a znajdziecie.