Prawdziwym przełomem w karierze Omara Tunaniego był sezon 2034/35. PSG od 2031 roku nie potrafił wygrać Ligi Mistrzów - a byłby to jubileuszowy, jakże wyczekiwany 10 triumf. Zdecydowałem się więc zatrudnić z wolnego transferu dwóch 38-letnich piłkarzy, ex-reprezentantów Francji - Hakana Aslana (163 A - 139 goli) i Carlloyda Polomata (176 A - 8 goli). Ich głównym zadaniem było tworzenie odpowiedniej atmosfery w szatni, na boisku pojawiali się bowiem incydentalnie. Przy takich ekstremalnie doświadczonych gigantach młodzież musiała czuć się po prostu pewniej! Obydwaj spełnili swoje zadanie perfekcyjnie.
Dla Tunaniego spotkanie z Hakanem Aslanem, legendą światowego futbolu i najlepszym napastnikiem jakiego wydała Francja - było wydarzeniem bez precedensu. Co prawda bardzo ściśle współpracował na codzień ze swoim mentorem, Arimiyao, lecz wspólne treningi z Hakanem dały mu równie dużo. W sezonie 2034/35 Tunani poczynił kolosalne postepy; został pierwszym dublerem Sima Arimiyao i we wszystkich rozgrywkach wystąpił w 52 spotkaniach strzelając 22 gole.
Był to zresztą znakomity sezon dla całej drużyny - odzyskaliśmy mistrzostwo Francji oraz - nareszcie! - po raz 10 zdobyliśmy Puchar Mistrzów. Oba gole w wygranym 2-1 finale z Manchesterem United zdobył Sim Arimyao, a Tunani pojawił się na boisku w 75 minucie, zastępując Hamitiego.
Sukces z roku 2035 dał początek tzw. „Złotej Generacji“ PSG która do roku 2040 jeszcze cztery razy triumfowała w Champions League. Omar Tunani był bardzo ważnym ogniwem tej wspaniałej grupy piłkarzy. Co prawda do roku 2039 wciąż grał w klubie Sim Arimyao, który był napastnikiem nr 1, lecz Omar miał wiele szans do zaprezentowania swoich umiejętności. Po zakończeniu sezonu 2035/36 zadebiutował w pierwszej reprezentacji Francji - miał 19 lat i 63 dni. Prezentował się wtedy tak:
Co prawda Tunani nie pojechał na finały EURO’36, które dla Francji zakończyły się na 1/8 finału, lecz wiadomo było, że to do niego należy reprezentacyjna przyszłość. Co ciekawe w kadrze ustawiany był dość często na skrzydle. Pierwsze reprezentacyjne gole strzelił Omar reprezentacji Mołdawii 10 września 1936 roku, a stawką był punkty w eliminacjach mistrzostw świata’2038.
Taką właśnie drogę przebył wystraszony, chudy chłopaczek, który w marcu 2032 roku z duszą na ramieniu jechał z rodzicami na nabór do Camp des Loges!
W sezonie 2036/37 nie mogłem dłużej odwlekać tej decyzji: to słynny Sim Arimiyao stał się dublerem Omara Tunaniego! Tak - Omar został niewkwestionowanym napastnikiem nr 1 w klubie! Prezentował się wtedy następująco:
21 maja 2039 roku ostatni mecz w paryskich barwach rozegrał Sim Arimiyao. Przez 18 lat (2021-39) w 649 meczach strzelił dla PSG 402 gole. Tylko w lidze: 409 występów - 261 goli.
Omar Tunani w wieku zaledwie 22 lat stał się jedną z największych gwiazd drużyny. Pierwszy sezon „bez Sima“ zakończył z dorobkiem 31 goli i wyglądał tak:
Zwróćcie uwagę jak przez siedem lat wzrosły jego parametry szybkościowe! W połączeniu ze wpaniałą grą w powietrzu, świetnym opanowaniem i umiejętnością wykańczania akcji - objawił nam się napastnik kompletny. Jedynie rzutów karnych nie umie i nie lubi wykonywać.
31 marca 2045 roku strzelając jedną z bramek w zwycięskim meczu ze Stade Brest (4-1) wyrównał rekord Sima Arimyao jeśli chodzi o ligowe gole dla klubu (261). Natomiast 12 maja 2045 wyszedł w tej klasyfikacji na prowadzenie zdobywając gola nr 262.
23 stycznia 2047 roku druga z jego bramek w wysoko wygranym meczu z Rouen (7-0) oznaczała trafienie nr 402 we wszystkich rozgrywkach i tym samym wyrównał osiągnięcie Sima Arimiyao.
1 lutego 2047 roku zdobył dwa gole w spotkaniu z Toulouse. Ten z 84 minuty był trafieniem numer 403 (wszystkie rozgrywki). Zatem niemal czternaście lat po debiucie został najlepszym snajperem w historii klubu!
Na zakończenie niezbyt dla klubu udanego sezonu 2046/47 Omar prezentował sie tak:
Należy też dodać, że Tunani w roku 2040 został wraz z reprezentacją Francji wicemistrzem Europy, a cztery lata później - mistrzem Starego Kontynentu. W 2045 triumfował wraz z kolegami w Pucharze Konfederacji. Trzykrotnie (2042, 44, 45) zostawał królem strzelców Ligue 1. W 2043 roku nagrodzono go „Brązową Piłką" „France Football", a rok później - „Srebrną".
Jeżeli chcecie poczytać o wszystkich sukcesach klubu z lat 2033 - 47 (czyli od momentu debiutu Omara Tunaniego) - zapraszam do odpowiednich manifestów („Książęta z Paryża, vol: od 22 do 36"). W manifeście "Książęta z Paryża (vol. 23)" pojawia się jeszcze stara fotka młodziutkiego Omara:-)
Na koniec zaprezentuję moją tradycyjną tablicę pamiątkową, w której znajdziecie całą karierę tego fenomenalnego napastnika „w pigułce“. A pamiętajcie, że on wciąż gra! Ma zaledwie 30 lat! Jego kontrakt obowiązuje jeszcze przez dwa lata a niewykluczone, że go przedłuży! Mogę zdradzić, że sezon 2047/48 (który aktualnie rozgrywam) Omar Tunani zaczął doprawdy wyjątkowo! Jest w dużym gazie!
(W tabelce po imieniu i nazwisku, dacie urodzenia, pozycji, narodowości, dacie debiutu i ostatniego meczu: Kolejny Sezon, Liga, Puchar Francji, Puchar Ligi, Superpuchar Francji, Liga Mistrzów, Liga Europy, Superpuchar Europy, Klubowe Mistrzostwa Świata, Razem.
Liczby to mecze/gole w poszczególnych rozgrywkach, a gwiazdki oznaczają ich wygranie)
Francja, 2046/2047
Kocioł jadu
Słaby blog na poziomie, najgorszy blog na świecie
Stadiony świata na FMRev! - kompilacja bramek w FM18
Nie lubię wygrywać
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ