Determinuje maksymalną szybkość zawodnika. Atrybut ten wchodzi w kontrakcję z innymi, takimi jak "Wytrzymałość", "Naturalna sprawność" i "Przyspieszenie". Analizując ich wartości można ocenić, jak długo zawodnik będzie mógł b
RZUTY KARNE
Determinuje skuteczność z jaką zawodnik będzie wykonywał jedenastki.
RÓWNOWAGA
Determinuje, jak sprawnie zawodnik potrafi utrzymywać równowagę. Atrybut ten wpływa szczególnie na sprawność wykonywania zwrotów, kiwnięć i zachowanie po wyskoku do piłki.
TECHNIKA
Gracze z wysoką wartością tego atrybutu mogą z piłką robić wszystko, co im przyjdzie do głowy. Niezależnie od tego, czy jest to kiwanie, strzał, czy trudne podanie.
EKSCENTRYCZNOŚĆ
Atrybut bramkarski. Determinuje prawdopodobieństwo ekscentrycznego zachowania. Wysoka wartość tego atrybutu oznacza tendencje do niekonwencjonalnych zachowań, które nie zawsze mogą wyjść na korzyść drużynie.
ODBIÓR
Można zdefiniować sposób, w jaki nasi zawodnicy będą odbierać piłkę przeciwnikowi. Odbiór delikatny ogranicza liczbę fauli i dzięki temu liczbę kartek. Odbiór agresywny sprzyja zastraszeniu rywali, zmuszeniu ich do błędu i szybkiemu przerwaniu akcji.
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
NASTAWIENIE
Wpływa na dwie rzeczy: jak nasi zawodnicy będą się ustawiali w obronie względem formacji przeciwnika oraz jak nasi zawodnicy będą zagrywali piłkę i przesuwali się po boisku w ataku.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
TEMPO
Określa, jak szybko będzie toczyć się gra. Istnieje możliwość wyboru wartości od powolnego do szybkiego. Wolniejsze nadaje się do taktyk opierających się na mozolnym konstruowaniu akcji, szybsze do zespołów wytrzymujących trudy nieustannej wymiany piłek.
STRZAŁY
Piłkarze poprawiają umiejętność strzelania z dystansu oraz wykańczania akcji.
SIŁA
Trening siłowy pozwala doskonalić atrybuty Siła i Wytrzymałość. Dzięki dobrze zbilansowanemu treningowi siłowemu zawodnicy będą w stanie wytrzymać trudy całego sezonu.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
ATAK
Oprócz celności podań zawodnicy doskonalą również Kreatywność i Błyskotliwość oraz Wykańczanie akcji, Decyzje i Opanowanie.
PANOWANIE NAD PIŁKĄ
Dzięki temu treningowi piłkarze ćwiczą zdolności techniczne i drybling, co wpływa na skuteczność i celność zagrań oraz zwiększa szanse w pojedynkach jeden na jeden.
SZWAJCARSKI RYGIEL
System gry oparty na twardej grze obronnej. Drużyna grała w ustawieniu 1-3-3-3, z cofniętym stoperem. Wąskie pole gry, agresywny odbiór i faule taktyczne. Pochodną od tej filozofii jest włoskie catenaccio.
LIBERO
Grający piłką obrońca. Kiedy drużyna się broni, gra na pozycji stopera, za plecami pozostałych obrońców. Jeśli jednak dostanie piłkę, uczestniczy w budowaniu akcji ofensywnych. Ważne atrybuty to m.in.: Technika, Przewidywanie, Błyskotliwość, Szybkość.
POMOCNIK DŁUGODYSTANSOWIEC
Dynamiczny, wytrzymały, kompletny pomocnik, nazywany często terminem "box-to-box midfielder". Angażuje się głównie w grę w środku pola, rzadko zapuszcza się w pole karne, jest jednak zdolny do strzałów z dystansu.
ODGRYWAJĄCY
Najczęściej napastnik, imponujący warunkami fizycznymi. Ma stwarzać sytuacje kolegom z zespołu poprzez odgrywanie piłki głową bądź zagrania do lepiej ustawionych zawodników.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.