Atrybut bramkarski. Niezwykle istotny dla golkiperów - ustala skuteczność względem chwytania piłek.
PIĄSTKOWANIE
Atrybut bramkarski. Determinuje szanse golkipera na czyste wypiąstkowanie piłki. Bramkarze z wysoką wartością tej umiejętności będą preferowali piąstkowanie piłki nawet wtedy, gdy będą mogli ją złapać.
KRYCIE
Określa skuteczność, z jaką zawodnik będzie krył rywala. Atrybut wykorzystywany zarówno przy kryciu strefowym czy indywidualnym, szczególnie ważny dla graczy defensywnych.
REFLEKS
Atrybut bramkarski; determinuje prawdopodobieństwo instynktownej obrony strzału. Bramkarze z wysoką wartością tego atrybutu potrafią wybronić trudne do przewidzenia i skomplikowane technicznie strzały.
SIŁA
Determinuję siłę fizyczną zawodnika. Silniejsi zawodnicy z łatwością pokonują słabszych podczas gry ciałem.
TEMPO
Określa, jak szybko będzie toczyć się gra. Istnieje możliwość wyboru wartości od powolnego do szybkiego. Wolniejsze nadaje się do taktyk opierających się na mozolnym konstruowaniu akcji, szybsze do zespołów wytrzymujących trudy nieustannej wymiany piłek.
SWOBODA TAKTYCZNA
Wpływa na to, jak często nasi zawodnicy będą wymykać się zaplanowanym schematom i instrukcjom taktycznym.
GRA NA CZAS
Pozwala zdefiniować, jak często gracze mają zwlekać z rozgrywaniem akcji. W przypadku ustawienia na "Często" piłkarze będą starać się możliwie najbardziej opóźniać grę, wartość "Rzadko" jest ważna, kiedy liczy się dla nas każda sekunda
ODBIÓR
Można zdefiniować sposób, w jaki nasi zawodnicy będą odbierać piłkę przeciwnikowi. Odbiór delikatny ogranicza liczbę fauli i dzięki temu liczbę kartek. Odbiór agresywny sprzyja zastraszeniu rywali, zmuszeniu ich do błędu i szybkiemu przerwaniu akcji.
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
PANOWANIE NAD PIŁKĄ
Dzięki temu treningowi piłkarze ćwiczą zdolności techniczne i drybling, co wpływa na skuteczność i celność zagrań oraz zwiększa szanse w pojedynkach jeden na jeden.
OBRONA
Trening ten, istotny głównie dla graczy defensywnych, rozwija umiejętności takie jak Odbiór, Gra głową, Krycie, Ustawianie się, Przewidywanie.
ATAK
Oprócz celności podań zawodnicy doskonalą również Kreatywność i Błyskotliwość oraz Wykańczanie akcji, Decyzje i Opanowanie.
STRZAŁY
Piłkarze poprawiają umiejętność strzelania z dystansu oraz wykańczania akcji.
ODGRYWAJĄCY
Najczęściej napastnik, imponujący warunkami fizycznymi. Ma stwarzać sytuacje kolegom z zespołu poprzez odgrywanie piłki głową bądź zagrania do lepiej ustawionych zawodników.
LIBERO
Grający piłką obrońca. Kiedy drużyna się broni, gra na pozycji stopera, za plecami pozostałych obrońców. Jeśli jednak dostanie piłkę, uczestniczy w budowaniu akcji ofensywnych. Ważne atrybuty to m.in.: Technika, Przewidywanie, Błyskotliwość, Szybkość.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.
SZWAJCARSKI RYGIEL
System gry oparty na twardej grze obronnej. Drużyna grała w ustawieniu 1-3-3-3, z cofniętym stoperem. Wąskie pole gry, agresywny odbiór i faule taktyczne. Pochodną od tej filozofii jest włoskie catenaccio.
STOPER
Z reguły używany w pięcioosobowym bloku defensywnym; gra za plecami dwójki środkowych obrońców i ma za zadanie "czyścić" wszystkie piłki mijające pozostałą czwórkę. Ważne dla niego atrybuty to Siła, Przewidywanie, Agresja, Decyzje i Waleczność.