Runda piąta – lewi obrońcy 

Jeśli obrońcę wybiera Rapechuck, to wiadomo, że będzie to ktoś doświadczony. A jeśli ma on jeszcze podejmować decyzję jako pierwszy, to można zakładać, że oprócz doświadczenia lewy obrońca będzie również dobrym zawodnikiem. Ja Ashley’a Cole’a za kogoś takiego nie uważam, ale popatrzmy, co ma na swoje usprawiedliwienie Rapechuck.

Najlepszy lewy obrońca w grze, więc wybór oczywisty. Za plecami Reina, więc też się porozumieją.

Następny wybierał Rondel, który bardzo upodobał sobie angielskie klimaty i po krótkiej wycieczce do Italii powrócił na Wyspy Brytyjskie. Tym razem postawił na zrozumienie na bokach obrony i wybrał klubowego kolegę Glena Johnsona &‐ Jose Enrique.

Jose Enrique był chyba jedynym piłkarzem, na którego nie mogłem narzekać prowadząc Newcastle United. Pamiętam, że sezon zakończyliśmy w drugiej dziesiątce, co skończyło się moim zwolnieniem i odłożeniem przeze mnie FM-a na półkę na parę dobrych miesięcy.

Grzechoo zaskoczył chyba wszystkich z nas swoim wyborem lewego obrońcy. Głównie dlatego, że czasy, w których Gareth Bale był lewym obrońcą minęły raczej bezpowrotnie. Jednak w FM-ie Walijczyk spisuje się dobrze na tej pozycji, więc Grzechoo uznał, że opłaca się go zgarnąć nawet do defensywy, niż potem patrzeć, jak gracz Tottenhamu bezlitośnie ogrywa Maicona.

Cieszę się, że udało mi się wybrać piłkarzy o żelaznych płucach, gdyż gra na boku obrony ma charakter kursowy – facet kursuje od ataku do obrony, przenosi piłkę i ciężar gry pod bramkę przeciwnika, by w przypadku kontry bardzo szybko wrócić pod własne pole karne.

Lewy obrońca to, jak wiadomo, pozycja deficytowa. Dlatego trzeba postawić na kogoś, kto odniósł jakieś sukcesy. A kto może lepiej spełniać ten warunek niż wicemistrz Europy? No dobrze, mistrz Europy, ale Jordi Alba niestety dla nas skończył sezon ze swoją Valencią na trzecim miejscu, co automatycznie wykluczało go z rozgrywek. W związku z tym Pucek zdecydował się na Federico Balzarettiego.

W czasie Euro 2012 mogliście go obserwować aż do finału. Hmm, gdybym napisał, że wybrałem go ze względu na ciekawą fryzurę, to byłaby przesada? Dobry gość na mojej imprezie hipsterów.

Szemek tym razem zdecydował się na wybór konkurenta do miejsca w reprezentacji Anglii i pewniaka w składzie Evertonu – Leightona Bainesa. Choć, jak sam zaznacza, nie jest z tego wyboru do końca zadowolony.

Tutaj również mogłem trafić lepiej. Ważne, że jest pracowity i wytrzymały. Pozostałe atrybuty również u niego nie kuleją. Solidny grajek, niczym się nie wyróżnia, ale też jakoś mnie nie dobija. Gdzieś go tam kiedyś miałem i dawał radę.

Nie ukrywam, że Szemek zagrał mi na nosie. Już miałem brać Leightona, ale zostałem zmuszony do błyskawicznego zweryfikowania planów. Trochę zajęło mi rozglądanie się za zawodnikiem, który byłby w stanie z powodzeniem powstrzymywać natarcia przeciwników i ostatecznie postanowiłem ukraść z Atletico zawodnika, do którego żywię pewną sympatię. Zawsze miło będę wspominał moją przygodę z Deportivo w FM-ie 2006 i wyczyny Filipe na lewej stronie obrony. Dobrze widzieć, że jest pewnym punktem Los Colchoneros.